cf. Ներտրամադրեալ.
ՆԵՐՏՐԱՄԱԴՐԱԿԱՆ ՆԵՐՏՐԱՄԱԴՐԵԱԼ. ἑνδιάθετος internum (verbum, ut ratio). Ի ներքս անդ տրամադրեալ, բնաւորեալ, ներքին (բան՝ ծնունդ մտաց).
Ի ներքոյ ներտրամադրական բան, եւ արտաքոյ արտաբերական. (Դամասկ.։)
Ներտրամադրական բանն աներեւոյթ ի մեզ եւ անմարմին. ի վերայ քարտի աներեւոյթն երեւի. եւ է մի՝ ներտրամադրականին եւ յառաջաբերականին. (Քեր. քերթ.։)
Եւ է ներտրամադրեալ բանն՝ շարժումն անձին, որ ի խորհեցողականին եղեալ առանց իրիք արտաձայնութեան. (Պիտառ.։)
Զներտրամադրեալ բնութիւն բանիս հոգւով քո խառնեա՛. զարտաբերեալս յօգուտ լսողաց շնորհօք քո ներկեա՛. (Մխ. աղօթ.։)
Զներտրամադրեալ անձինն կիրս ծարաւոյ. (Անան. եկեղ։)